زندگی%20به%20سبک%20کپرنشینی
حسین معمری

زندگی به سبک کپرنشینی


کپرنشینی، ناشی از شرایط خاص اقلیمی و آب‌وهوایی مناطقی از جنوب و جنوب‌شرق کشور است. کپرها خنک‌تر از ساختمان‌ها و چادرها هستند و خانه‌های کپری تحمل گرمای شدید این مناطق را آسان‌تر می‌کنند. در برخی مناطق کشور که مردم زیر سقف کپر زندگی می‌کنند، مدرسه هم درون کپرها تشکیل می‌شود. کپر نماد سنتی منطقه است نه سمبل محرومیت کپر نماد سنت و تاریخ آنهاست و با فرهنگ مردم برخی مناطق ایران عجین شده و امکان حذف آن از چرخه زندگی شاید ممکن نباشد. کپر به آلونک‌ها و سایبان‌هایی گفته می‌شود که در مناطق گرمسیری جنوب با شاخه و برگ درخت نخل ساخته می‌شود و روی آن ‌را با حصیر می‌پوشانند.کپرنشینی یک سبک زندگی است که ریشه در فرهنگ مردم برخی از مناطق کشورمان دارد.شرایط آب و هوایی نیز تأثیر بسزایی در شکل‌گیری این فرهنگ دارد. کپر بخشی از میراث معنوی جنوب کرمان و به نوعی جزئی از سنت، فرهنگ و روش زندگی مردم است، به‌گونه‌ای که بسیاری از مردم محروم یا متمکن جنوب استان کرمان همچنان علاقه‌مند به زندگی در کپرهای قدیمی خود هستند و در کنار خانه‌های نوساز خود اقدام به احداث چندین کپر برای گذران فصل گرما کرده‌اند.



مصرف%20قلیان%20در%20ارتفاعات%20شمال%20تهران%20در%20ایام%20کرونا
فاضل بیگی

مصرف قلیان در ارتفاعات شمال تهران در ایام کرونا


شهروندی از تهران هر هفته به دربند و درکه می‌رود و مسیر کوهنوردی را می‌گیرد و می‌رود بالا ولی می‌بیند مردم عادی که اهل کوه‌پیمایی نیستند و برای خوش‌گذراندن به دربند و درکه می‌آیند، در حالی که خود را ملزم به ماسک زدن نمی‌دانند به قلیان‌هایی پک می‌زنند که صاحبان غرفه‌ها ادعا می‌کنند با رعایت پروتکل‌های بهداشتی سرو می‌شود. وی دیده است که مصداق رعایت پروتکل در این غرفه‌ها فقط تعویض دهنی قلیان است و دیده مردم با همین جمله کوتاه قانع شده‌اند و دل به دل هم داده‌اند و قلیان شیده‌اند. قلیان‌های دربند و درکه دانه‌ای 20هزار تومان است که اگر مشتری‌ها چانه بزند با 15هزار تومان هم چاق می‌شود.کرونا در ارتفاعات شمال تهران و در تفرجگاه‌های شمیرانات کاملا آزاد است و کاری هم به مصوبات ستادملی مقابله با این بیماری ندارد. بعد از شیوع کرونا مشتری قهوه‌خانه‌ها و سفره‌خانه‌های سنتی کم شدند و در حالی که دولت آنها را مجبور به تعطیلی کرده‌ بود اما موجران کاری به این حرف‌ها نداشتند و اجاره‌شان را می‌خواستند؛ پس مستاجران که نمی‌توانستند هم تعطیل باشند و هم پول اجاره و بیمه و مالیات بدهند، کار را از سر گرفتند.